Captain's dinner

De laatste avond op de MS Serenade I. Jammer dat zo'n heerlijk luxe reisje zo snel voorbij gaat. Luxe went heel snel. Dus hullen we ons in onze beste outfits en schuiven we 's avonds aan voor het Captain's dinner.

Wat een afsluiting. Going out with a bang noemen we dat in goed Nederlands. Het was een heerlijk reisje. Zeker voor herhaling vatbaar. Terug in de hut kwamen we nog een logeetje tegen op ons bed. Lekker even een boekje lezen met de bril van de mevrouw op. Tja. Kan allemaal.

De MS Serenade I voer die nacht in alle rust naar Nijmegen waar we van boord gingen. De kade in Arnhem staat onder water waardoor we daar niet kunnen aanleggen. Bussen en taxi's brengen alle passagiers weer naar de beginpunten van deze reis.

De Dom van Keulen

Van verre zagen we hem al aankomen. De Dom van Keulen. Niet de eerste de beste kerk, dat ziet een atheïst als ik toch ook wel vrij snel. Alle ins- en outs over de kerk lees je hier. We liepen binnen en namen de tijd om alle pracht en praal in ons op te nemen. En op de gevoelige plaat natuurlijk.

Keulen

Heel vroeg in de ochtend horen we in onze halfslaap de motoren van de MS Serenade I starten. We varen nu richting Keulen, stroom afwaarts. Het is erg hoog water. De laatste volle dag van onze Rijncruise is aangebroken. Wederom ontbijten we op ons gemak. De hele ochtend varen we, dus we hebben voldoende tijd om op het dek te genieten van het steeds weer veranderende uitzicht. Eindelijk zien we Keulen in de verte opdoemen. Indrukwekkend, de Dom van Keulen haal je er van verre al uit. Het weer is wat minder. Veel grijs en nat weer, koud ook.

Naast het Chocolademuseum staat Sint Nikolaas ons al op te wachten. Dat is toch aardig van die ouwe baas. Wuif je hem in Nederland uit, kom je hem hier net voor Kerst in Duitsland toch weer tegen. 

Maar eerst nog even lunchen. Alhoewel. Zullen we dat nou wel doen? Al dat lekkers op die Kerstmarkten gaat aan ons voorbij, we zitten gewoon helemaal tot de nok toe vol met vreten. Die lebkuchen, currywursten, reibekuchen en andere Duitse lekkernijen kunnen toch niet onaangeroerd blijven tijdens deze reis? We besluiten dus om de lunch vandaag over te slaan. Vanavond is het Captains Dinner. Dat halen we wel weer in.  We gaan dus van boord maar krijgen meteen te maken met de snijdende wind. Het is guur weer! Keulen heeft uitgepakt, wat een gezellige kraampjes. Meest indrukwekkend is de Kerstmarkt aan de voet van de Dom. Die moeten we natuurlijk ook bezoeken. Er staat een enorm grote Kerststal. Prachtig. We genieten van alles om ons heen. Maar koud is het wel hoor. 

Kölnisches wasser.

We nemen het toeristische treintje door de stad, omdat het eigenlijk te koud is om lekker te wandelen. Maar het treintje gaat over kaseien en dat zorgt voor de slappe lach; we stuiteren bijna uit het wagonnetje. Vlak voor ons schip stappen we uit en lopen dan nog even door naar de Kerstmarkt bij het Chocolademuseum. Hier zijn duidelijk de hippere standjes. Het is wat exclusiever en duurder spul dan we tot nu toe zijn tegengekomen. Ons oog valt op een man in een zeemanspakkie die hangsloten graveert. Hij maakt zogenaamde love locks. Deze hangen over de hele wereld aan diverse bruggen maar inmiddels ook aan allerhande hekwerken. We vragen of hij voor ons nog even snel een slotje kan maken met een dronken sneeuwpop plus onze namen. En natuurlijk kan dat. Dus net voor het eten halen we het slotje op en haken het aan een hek, precies daar waar onze hut uitkijkt op de wal. Dat hangt er maar mooi. De sleutel hebben we, volgens traditie, in de Rijn gegooid. Op eeuwig liefdesgeluk. 

Koblenz

Na een relaxte avond en nacht worden we uitgerust wakker. We varen nog en ik schuif het gordijn in de hut opzij zodat ik vanuit bed naar buiten kan kijken. Ik vind het geweldig, dit steeds maar veranderende uitzicht, wat is dit een heerlijke, heerlijke manier van reizen.

We komen fris gedoucht en aangekleed bij het ontbijtbuffet en al ontbijtend kijken we maar weer uit het raam, het is geweldig om zo door het landschap te glijden.

Het waterpeil ligt erg hoog. Misschien voor dat betonnen bootje maar goed ook. Komt het eindelijk eens in het water in plaats van alsmaar op de kade. 

Op het dek genieten van het uitzicht. Het is wat nat en fris maar het uitzicht zorgt er toch voor dat ik blijf hangen, mijmeren en kijken. 

Tegen half 11 is er glühwein in de lounge, op dit tijdstip moet ik nog niet echt aan wijn denken, ook niet als ie gloeit. Maar binnen zitten, een muziekje erbij, kopje thee en maar turen over het water en naar de beide oevers. We lunchen weer wat en dan komen we aan in Koblenz. We draaien de zogenaamde Deutsche Eck op, daar waar de Rijn zich splitst en rechtsaf verder gaat als Moezel. Direct daarna meren we aan. Het doet allemaal wat sprookjesachtig aan. We zien dat er al een heel groot cruiseschip aan de wal ligt en zien verder geen plek voor ons schip. Hoe zou dat nou gaan? Nou heel eenvoudig. Ons schip leggen ze vast aan het schip dat er al ligt. Dan gaat de loopplank uit zodat we op dat schip kunnen komen. Dan moeten we oversteken, op vreemd terrein dus, naar de volgende loopplank om aan wal te geraken. Leuk om mee te maken. Op het andere schip zitten erg veel Amerikanen. 

Maar dan gaan we aan wal en ontdekken dit leuke oude stadje aan de Moezel. Er gaat een kabelbaan vanuit Koblenz helemaal over de Rijn naar boven, waar vroeger een groot slot lag. We verkennen eerst het stadje en gaan dan het bakje van de kabelbaan in, naar boven aan de overkant. Wat een geweldig spectaculair uitzicht! 

Koblenz is een schattig middeleeuws stadje, maar te klein om er een hele middag en avond door te brengen. De kerstmarkt is ook leuk natuurlijk, maar na het overweldigend aanbod van 6 kerstmarkten in Düsseldorf heb je het hier wel snel een keer gezien. We dineren wat en we loungen wat, met uitzicht op ons 'Amerikaanse' buurtschip waar ze een bonte avond hebben. We lachen ons gek om dit live entertainment. Op een gegeven moment hebben de buren in de gaten dat wij ze al een poos zitten te bekijken en is de pret wederzijds. Erg leuk. Het schip blijft vannacht liggen. Wat zullen we lekker slapen... 

Düsseldorf

We vertrekken vanuit Arnhem, aan de kade worden we ingescheept. Eerst maar even inchecken, koffers naar de hut brengen, spulletjes opbergen en naar de Lounge voor het eerste praatje van de Rotterdamse hostess. Meteen viel op dat we de jongsten aan boord zouden zijn. De hostess legt uit dat er telkens een dagprogramma is en voor het avondeten een zg. 'havenpraatje'.
Rond 18:00 vertrekken we richting Düsseldorf. Onderweg is veel te zien, want nooit eerder zagen we de Rijn en steden en dorpen vanuit dit perspectief. Het is donker maar dat maakt het landschap sprookjesachtig, met al die lichtjes.
Aan boord is vrijwel al het personeel Roemeens. Behalve de kapitein (uut Grunn), de hostess (een echte Rotterdammert) en de kok (Suriname?) Kamermeisjes, matrozen, bedienend personeel; ze spreken allemaal broken English, een paar woordjes Nederlands en iets meer Duits. We redden ons prima.
De hut is een comfortabele kamer met een ruim tweepersoonsbed, een zitje met uitzicht op het water, een badkamer met wc en bad. Er is een tv en minibar aanwezig.
Het avondeten is geweldig. Veel keuze en lekker eten. Vlees, vis en vegetarisch, alles is aanwezig. Aansluitend is er live muziek en koffie in de lounge. Van de live muziek moet je je niet al teveel voorstellen. Een man met zijn synthesizer en een arsenaal aan Sky Radio liedjes. Tegen half 11 is er nog een snack die wordt rondgedeeld door het personeel.
We varen de hele nacht door en als we wakker worden liggen we stil. Ik kijk uit het raam van onze hut en zie een hele grote brug. Dit is Düsseldorf.

We kleden ons aan en gaan naar het ontbijtbuffet. Wat je ontbijtroutine ook is, het is allemaal aanwezig. Aan tafel serveren ze koffie en thee. De rest haal je bij het buffet. Allerlei soorten brood, cereals, pap, fruit, vruchtensappen, melk, vleeswaren, kaas, zalm, jam en een kok die eieren voor je bakt. Roerei of toch liever een omelet? Een spiegelei of gebakken spek, het is er allemaal. Natuurlijk ook gebakken worstjes, warme tomaat, gebakken champignons. Dat wordt smullen dus! 

Na het ontbijt gaan we aan wal. Het stadscentrum is vlakbij, het oude deel van Düsseldorf, de Altstad ligt aan het water en is prachtig. Maar het is nog vroeg dus alles is nog gesloten. Er lopen alleen mensen op straat op weg naar hun werk, toeristen zijn er nog nauwelijks. We wandelen verder en zijn rond lunchtijd ergens ver in het centrum. Lunch. Wat doen we daarmee? We zitten eigenlijk nog vol van het ontbijt. Maar we lopen toch terug en schuiven rond half twee aan voor het lunchbuffet. Ook nu weer alles tot in de puntjes verzorgd. Een saladebuffet, soep, broodjes én à la carte eten aan tafel. Een gebakken mootje zalm mevrouw? Maar natuurlijk. Und so weiter und so weiter. Als gevulde plofkippen gingen we weer van boord om wederom Dusseldorf te ontdekken. Een vreemde stad zonder duidelijk stadscentrum. Een dure straat, zoals elke stad, met Gucci, Louis Vuitton, Cartier en BMW. Maar ook de doorsnee winkelstraten met alle bekende ketens. Daar tussenin liggen ca. 6 kerstmarkten verspreid, allemaal met hun eigen thema. Hier kun je er iets meer over lezen. 

Rond een uur of elf varen we weer. De MS Serenade I gaat Rijnopwaarts richting Koblenz.