De stad doorgronden

Dat lukt nooit in een week. En 's avonds zit ik veilig in mijn oppashuis, in mijn eentje op kroegentocht vind ik niet meer zo aantrekkelijk. Overdag ben ik meestal wel de hort op, en meestal op de fiets. De Ten Katemarkt heb ik bezocht maar als je één markt gezien hebt, heb je ze eigenlijk allemaal wel gezien. Het is bij die ene kookuitspatting gebleven, de rest van de avondmaaltijden waren uitermate snel en gemakkelijk te bereiden. (Pizza, roti, paella, etc)
Bij Art Unlimited even los gegaan met ansichtkaarten, wat zijn er toch veel mooie plaatjes te koop. En vandaag is alweer mijn laatste dag. Ik steek straks de Amstel over naar de rivierenbuurt, die had ik nog niet gehad deze week. Winkeltjes afstruinen, het blijft leuk. En Amsterdam blijft ook leuk. Ik hoop op een herhaling!

De onweerstaanbaren

Een ezel

Een ezel is eigenlijk een buik op pootjes.

Paradiso

Weer op de fiets maar nu de andere kant op. Eerst door het Frankendaelparkje gegaan, waar een grijs meneertje allerhande vogels stond te voederen. Nog nooit heb ik een reiger van zo dichtbij kunnen bekijken. Hij mij ook niet.
Verder langs de Amstel, prachtig fietsgebied. Dat je dan opeens per ongeluk langs Carré komt enzo. Dat vind ik nou leuk. In al mijn naïviteit nam ik de fiets aan de hand en ging de Albert Cuyp over. Niet doen! Kan niet! Te druk!
's Avonds kwam Rinsma langs, via Radio6 had hij 2 vrijkaartjes gewonnen voor het concert van Jimmy Cliff in Paradiso. En enkel en alleen omdat we nooit in Paradiso waren geweest besloten we te gaan. We zijn nu eenmaal niet zo'n fan van de Lee Towers van de reggae. Al was het wel mooi meegenomen om even naar zijn prachtige uitvoering van Many Rivers To Cross te kunnen luisteren. Meteen daarna werd weer een gezellige medley ingezet en vonden wij het welletjes. Een korte wandeling langs het Nieuwe De La Mar en hotel Weber (waar we volgende week een nachtje slapen wegens verjaardag) namen we op het terras van De Balie nog even een drankje en toen terug naar huis. Nog even wat zappen en hop, naar bed.

Mens, ga toch fietsen!

Dat deed ik hoor. Fietsen door Amsterdam, en dan niet op zo'n toeristengeval met een rood schildje voor je stuur. Zo mal hoeft het niet. Lekker uitwaaien in het Oosterdok, even kijken bij Pols Potten (viel tegen. Al is dat maar hoe je het bekijkt. Ik heb alles al en niets meer nodig. Die conclusie trek ik steeds in dit soort winkels, de laatste jaren) en onderweg een zwanenfamilie aantreffen. Papa zwaan was erg defensief en mama zwaan zat mooi te zijn. Kindjes zwaan sliepen in een streepje zon.

Onderweg dan eindelijk de door mij zo geliefde kalfskroket van de FeBo gegeten. Heerlijk! Dat hoort bij Amsterdam. Althans, dat vind ik. En op mijn gemak fietste ik weer terug naar 'huis' waar ik mezelf even opfriste en toen de tram naar de Munt nam. Een film kijken in Tuschinski, hoe lang stond dát al op mijn bucketlist? Veel te lang dus hop, naar binnen. De film Intouchables gaf een perfecte draai aan de beleving, die ik gelukzalig nog even vasthield met een biertje op het Rembrandtplein. Ik twitterde: 'Dat moet ik vaker doen, naar een feelgoodmovie gaan. Het werkt! Zelfs het Rembrandtsplein is nu leuk ;-)

Op de terugweg ben ik nog even uitgestapt voor een flinke portie Roti op het Dapperplein. Ik was daar in de ochtend ook al maar ook hier had ik het 'ik-heb-eigenlijk-helemaal-niets-nodig' gevoel, met lege handen naar huis dus. Maar de Roti was wel om over naar huis te schrijven. *note to self: Je kunt er zelfs teveel van eten. 

Lapjesmarkt en keukenprinsessengedoe

Een leuk tripje met het GVB vanochtend. Ik heb zeker een uur in diverse trams gezeten. Voor het gemak was ik maar even vergeten hoe verschrikkelijk druk het meestal op de Lapjesmarkt is. Zo ook vandaag. Ik was er rond een uur of 11 maar doorlopen was er niet bij. Na een paar honderd meter strompelen besloot ik een stuk over te slaan en parallel langs de marktkramen in de Westerstraat door te lopen naar de Noordermarkt. Maar hier was het zo mogelijk nog drukker en al vrij snel nam ik een willekeurige afslag waardoor ik via de Brouwersgracht en de Spuistraat in de flagshipstore van H&M terecht kwam. Het kan natuurlijk allemaal aan mij liggen maar ook dit viel tegen. Ik wilde de home-afdeling weleens met eigen ogen bekijken maar merkte dat dit geen enkele meerwaarde had. Ze hebben leuke spullen maar die kan ik ook wel online bekijken en eventueel kopen.
Ongemerkt loop je toch hele afstanden en daarom nam ik tram 9 terug naar huis. Onderweg kwam ik langs het Waterlooplein en besloot toch maar weer uit te stappen en door te lopen naar de Nieuwmarkt om even wat bamisoepjes in te slaan bij Dun Yong. Daarna terug naar waar ik uitgestapt was en weer terug naar 'huis'.
Met een ruime badkamer was het niet zoveel moeite om mezelf even een wellness-uurtje te geven. Voetjes in een bruisbadje, een maskertje op het smoel en daarna lekker douchen met nieuwe shampoo en het douchewonder van Rituals. Zo kon ik er weer even tegen. Tot mijn eigen stomme verbazing besloot ik gewoon te gaan koken. Voor mezelf! Uniek! Ik hou wel van koken maar dan nooit alleen voor mezelf. Er lagen hier nog wat 'vergeten groente' in de koelkast en daarmee maakte ik onder andere asperges met Parmezaanse kaas en paprika in olie. Ik maakte er van het stokbrood van gisteren nog wat bruschetta bij en bakte een zalmfilet. Het was een waar feestmaal.
Vanavond voor de buis om te kijken naar de ziel van doktoren en dan maar weer lekker naar bed. Misschien komt de poesewoes morgenochtend vroeg wel weer kopjes halen en kroelen. Oh wat gezellig!
Tot slot nog een triviantvraagje. Draagt Ronald Plasterk op een doodgewone maandagochtend ook zijn karakteristieke hoed? (Het antwoord is JA)

Ruig volk

Ook in Amsterdam regent het weleens

Wegens drastische werkzaamheden aan Station Zwolle ben ik vandaag per touringcar vanaf Meppel naar 't Harde gereden. Daar kon ik weer in een trein stappen die me naar Duivendrecht bracht. Met al mijn bagage stapte ik daar nog even over voor de trein naar Amsterdam Amstel en van daaruit nog een bus naar mijn logeeradres. Broeierig warm, dan is sjouwen met een grote koffer en aanverwanten nog een hele klus. Ik was om een uur of 4 ter plekke en heb eerst een uitgebreid gesprek met Fientje gehad, ze lag buiten, tegen de tuindeuren aan te slapen en schrok wakker toen ik de deur opende. Een poes met Abbesijnenbloed, een beauty dus. En kwekken kan ze goed. De mooiste mauwen laat ze horen. Maar het liefst zit ze ergens in de tuin, de regenbuien deren haar in het minst. Mij wel. Ik had nog een plan om naar de binnenstad te gaan maar heb daar vanaf gezien. Roti en Febokroketten worden uitgesteld. Mijn vriend Albert (Heijn) voorziet me vandaag van heerlijke hapjes in de vorm van stokbrood, garnaaltjes in knoflookolie, zoute roomboter en een lekker stukje kaas. Een koele witte wijn maakt het plaatje compleet. Ik heb geen puf meer om nog weg te gaan, straks duik ik op de bank om te kijken wat Jan Leyers er vanavond in Zomergasten weer van bakt. En dan naar bed. Want de lapjesmarkt wacht op niemand!

Mokum hier aai kum!

Een geschenk uit de hemel. Na drie weken gezamelijke vakantie met man en stiefpuber zou alles weer zijn zoals het was. Maar Twitter liet een oproepje zien. Een housesitter gezocht voor een huis in Watergraafsmeer met een poes. Ik reageerde en het ging zo. Morgen vertrek ik voor een volle week naar Amsterdam en ik heb zin om te bloggen! Dus tot snel.