zaterdag 9 juli 2011

Centre Ceramique en Vrijthof Maastricht

Lekker geslapen, op tijd opstaan, een douche en aanschuiven voor het ontbijt. Zo gaat dat als je in een hotel logeert.

Als liefhebber van rommelmarkten en andere snuisterijfestijnen val ik met mijn neus in de boter. Iedere zaterdag tussen 10:00 en 15:00 is er aan de Stationsstraat een antiek- en curiosamarkt van Maastricht. De markt bestaat uit meer dan zestig kramen die oude, zelfgemaakte of tweedehands artikelen als porselein, boeken, meubelen, munten, sieraden, grammofoons aanbieden. Ik struin en Rinsma blijft nog even in de hotelkamer. Dat tweedehands gerommel kent hij zo langzamerhand wel. Het zijn geen verrassende spullen die ik aantref en al binnen een half uur trek ik Rinsma aan zijn jas. Die heeft hij trouwens niet aan want het is warm genoeg. Wel begint het te druppen en die druppen gaan later over in beste regen. We springen een winkel binnen en kopen voor een klein bedrag allebei een inklap-paraplu. Zodra we buiten zijn is het bijna droog. Zo gaat dat met paraplu's en de wet van Murphy. In Twente zeggen ze dan: Beter mee verlegen dan om verlegen. En zo is het.

Voor de brug gaan we weer linksaf de Rechtstraat in en lopen nu verder door. We lopen via de Wijkerwal langs de Maas over de Maaspuntweg, langs het Bonnefantenmuseum. Het museum ziet er verlaten uit, hier in de buurt is niemand te zien. Het is allemaal nieuwbouw en daar lopen Rinsma en de Vries niet warm voor. We krijgen het er zelfs een beetje koud van! We gaan terug en komen langs Gelateria Luna Rossa, waar meesterkok Huub Biro oog- en tongstrelend ijs verkoopt. Daar krijg je het dan haast weer warm van.

We wandelen voort. Nu nemen we na de Sint Servaasbrug een afslag links en kijken waar we dan uitkomen. In een boekje hebben we iets gelezen over kleding van Hans Ubbink. Met stip op nummer 1 het favoriete merk van Rinsma. En het moet gezegd; het lijkt alsof het voor hem gemaakt is. Lange slanke mannen zien er erg goed uit in Ubbink kleding. Bij De Jongens 13 weten ze dat ook. Daar hebben ze kijk op mooie jongens, dat zie je zo. Er werken er misschien wel 13 ook, het is erg druk in dat krappe zaakje. Goede klanten krijgen er een glas Prosecco aangeboden, als waren we hier op de PC. Rinsma scoort er, naast een grappig Lagerfeld shirt, nog een leuk zwart overhemd en een casual t-shirt van Ubbink. In de opruiming. Altijd fijn.

We slenteren tussen de buien door nog wat door de smalle straten van het oude Maastricht en belanden uiteindelijk op een leuk terras op het O.L.V. plein. We lunchen op het gezellige, overdekte en drukke terras van café De Lanteern aan het Onze Lieve Vrouweplein. Tout Maastricht is op deze zaterdagmiddag aan het lunchen en aan het shoppen maar dat maakt het alleen maar gezellig. De sfeer is heel relaxed in deze stad, het valt ons echt op. Zo totaal onvergelijkbaar met de sfeer in Amsterdam.

Na de lunch wandelen we nog wat door de smalle straatjes en komen uiteindelijk weer bij het Vrijthof uit, waar we onderuit zakken met een, hoe kan het anders, lekker pilsje bij café Nieuw Bruin. Van binnen niet de meeste gezellige tent maar dat maakt nu niet uit. De terrassen zijn afgeladen vol, je kunt niet echt kiezen waar je wilt zitten omdat je al blij bent met twee lege stoelen. Op dit terras komen wij alweer toe aan onze favoriete hobby; mensen kijken. We kunnen het uren volhouden. En dat doen we dan ook.

Aan het eind van de middag lopen we met een kleine omweg weer richting hotel en ontdekken dat Maastricht nog veel meer te ontdekken heeft. De winkels in de St. Bernardusstraat zijn inmiddels gesloten maar deze straatjes lonken al, we moeten hier gewoon nog eens naartoe. Ook de panden zijn hier erg fotogeniek, uiteindelijk komen we weer uit bij de Maas, het blijft een prachtig uitzicht. Aan de overkant zien we het Bonnefantenmuseum weer, dat in de volksmond De Tampon of De Zetpil heet. Vanaf deze plek is goed te zien waarom.


vrijdag 8 juli 2011

Maastricht Wijck en centrum

We hadden een flink ontbijt achter de kiezen en waren klaar voor een dag 'Ontdek je plekje' in Maastricht. Hoteldeur uit en meteen rechtsaf de Stationsstraat in. Deze gaat over in de Wijcker Brugstraat. Hier vind je al talloze winkels, café's en eettentjes. Vlak voor de St. Servaasbrug kruis je de Rechtstraat, waar je heel veel leuke winkels en horeca vindt, geen massa-ketens maar eigenzinnige, originele winkeltjes met leuke spullen, mooie uitstraling, antiek, kunst, aparte kleding, etc.

Onder een stralend zonnetje staken we de Maas over. De indrukwekkende brede Maas, over de Sint Servaasbrug. Aan de overkant een groot terras dat je toeschreeuwt: Kom! Kom hier lekker zitten en genieten! Dat deden we later, eerst een rondje stad. Op de Grote Markt was een Grote Markt, dat trof. Wel erg druk dus snel weer verder. Nog steeds zonnig maar intussen wel met protesterende voeten, nu al. We dronken een bakkie bij Taart in de Helmstraat, een leuk klein tentje met een tante To inrichting, Royal Albert koffie- en theekopjes en een heel gezellige sfeer. Daarna konden mijn arme voeten weer een stukje verder, via het Vrijthof en de Platielstraat terug naar de Maasboulevard. Een late lunch op het grote terras van De Kadans, recht tegenover de brouwerij van Wieckse Witte, Brouwerij De Ridder. Heerlijk! Er bestaat wat mij betreft maar één merk witbier en dat is Wieckse!

Na een heerlijke lunch staken we wederom de Maas over. Langzaamaan richting hotel, ondertussen een tube Gehwol-tegen-heule-zeure-peutjes gekocht en in de hotelkamer de voeten eerst in een ijskoud badje. Schrikken ze wakker van. Daarna flink insmeren met die zalvende creme. Of is het cremende zalf, hoe dan ook, het hielp best aardig. Toilet maken en op naar het diner. We hebben bij Gadjah Mas in de Rechtstraat een rijsttafel laten aanrukken. Geen belachelijk overdreven volle bakken nasi rames maar beschaafde schaaltjes met heerlijke Indonesische gerechtjes zoals sateh, sajoer, smoor, atjar, rudjak en pepesan. Lekkerr hoorr!

Na het eten wandelen we via een omweg nog even door de Rechtstraat naar Plein 1992. We horen in de verte de basgeluiden van een live-concert maar pas als we er heel dichtbij zijn horen we wat het is. Regelrechte ouderwetse gospel! We zien allemaal schattige kindertjes in witte kleding lopen en begrijpen later pas dat we te laat waren voor dit lied. Geeft niets! Het swingt de pan uit daar op dat plein. Het zijn de dames en heren van het London Community Gospel Choir en ze raken me tot in mijn ziel. Ik ben erg gevoelig voor de echte spirituals/gospels, ook al heb ik zelf niets met de religie die er achter zit. Wellicht is dit, tesamen met mijn soeptik te verklaren door het feit dat mijn moeder tijdens haar draagtijd van mij graag luisterde naar Mahalia Jackson en in het holst van de nacht haar bed uit kwam om soep te maken en te eten. Het zou zomaar kunnen.

donderdag 7 juli 2011

Grand hôtel de l'Empereur Maastricht


Een prachtig hoekpand, het oude gedeelte stamt uit 1904 en dat is aan de gevel gelukkig nog heel goed te zien. Van binnen helaas niet meer, daar is alles aan de standaard van deze tijd aangepast. Ik hoef echt niet in een bed uit 1904 te slapen maar wat meer sfeer en details zou ik wel kunnen waarderen.

Het hotel is overigens meer dan prima. De ontvangst keurig (de stagiare was duidelijk nog maar net voor zijn beleefdheidscursus geslaagd en sprak keurig na alle zinnen met 2 woorden, jawel meneer. Zeker meneer, maar natuurlijk meneer, kijkt u eens meneer. Met een Camiel Eurlingsaccent. Kreeg je er gratis bij.) De kamer ruim, prima bedden, tv, leeg koelkastje (nee geen minibar, ze snappen inmiddels dat alle gierige Hollanders de inhoud van de minibar achter het bed smijten en vervangen voor goedkopere waar uit de supermarkt, wij zijn daarin echt niet anders) een zitje, ruime badkamer (minimaal 2x zo groot als bij ons thuis, kun je nagaan) en uitzicht op het station. Het enige minpunt is de herrie die 's ochtends vroeg begint omdat alle bussen onder je raam doorkomen en tot laat in de avond blijven rijden. Maar dat is dan ook echt het enige.

Het ontbijtbuffet zorgt voor een goede basis om de stad een heel eind in te komen. Behalve toast was alles aanwezig. Poffertjes, gebakken eieren en omeletjes on demand. Super! De koffie was volgens Rinsma niet te hachelen maar daar heb ik als theedrinker geen last van. Er was gelukkig een Kaldi filiaal in de buurt.

Dit hotel is al-met-al een aanrader, zeker als je even let op de aanbiedingen via hotelspecials.nl. Wij boekten 3 nachten voor de prijs van 2, incl ontbijt. Dat komt neer op nog geen €48 per persoon per nacht, inclusief dat ontbijt. Een spotprijs.

Alweer een jaar geleden


Een jaar getrouwd! Een papieren jubileum noemen ze het. Hoe dan ook, het is goed voor een lekker lang weekend Maastricht. Sinds onze campertrip, toen we alleen maar door deze fraaie stad reden, stond het hoog op het lijstje. En met een superaanbieding was de keus snel gemaakt. Met de trein naar Maastricht, tegenover het station ligt het 4-sterrenhotel l'Empereur. Ideaal als uitvalsbasis, centraal gelegen. We vertrekken met de trein om 18:33 en na enkele overstappen komen we om 22:34 aan op station Maastricht. Het hotel ligt inderdaad pal tegenover het station, we lopen nog geen 50 meter. En dat is fijn want ondanks de wieltjes zijn onze koffers best zwaar. We checken in en frissen ons op. Dan lopen we het hotel weer uit en drinken een biertje bij het dichtstbijzijnde kroegje De Poshoorn, waar we niet blijven hangen. Morgen weer vroeg op dus lekker naar bed.