Fransen zijn 'rare jongens', dat is algemeen bekend. De Parijsenaar doet daar met gemak nog een schepje bovenop. En als je dan kijkt naar de gemiddelde Parijse taxichauffeur maak je het volgende mee. Je tikt op het raampje van een stilstaande taxi op een officiele taxistandplaats en vraagt in je beste Frans of deze taxi vrij is. Dat is zo en dus neem je met z'n drieën plaats op de achterbank. De norse chauffeur begint wat te rommelen maar bemoeit zich niet met je. Dan gaat hij zitten morren aan iets dat wij vanaf de achterbank niet kunnen zien maar wat waarschijnlijk een navigatiesysteem is. Hij vraagt vaag naar onze bestemming en als we die herhalen mompelt hij verder voor zich uit en blijft hij morrelen aan dat ding in zijn schoot. De meter loopt intussen gewoon door. Na een paar minuten vragen we of er misschien een probleem is. We krijgen geen antwoord. De meter staat inmiddels op 4 euro en we hebben nog geen meter gereden. Hij begint nu hoorbaar harder te mompelen en gebaart dat hij de meter straks wel weer op nul zal zetten. Althans, dat maak ik ervan. En als de meter bij vijf en halve euro verder tikt besluit ik uit te stappen. Rinsma en Rinsma volgen en de taxichauffeur rijdt weg, zonder commentaar. Die had duidelijk helemaal geen zin in een ritje naar een voorstad van Parijs en dit was zijn manier om dat tentoon te spreiden.
De volgende taxichauffeur zat verdiept in een boek, terwijl hij een paar seconde daarvoor nog naar het beginpunt was gereden. Ik moest dan ook nogal lachen toen meneer net deed alsof hij zich kapot schrok toen ik zei S'il vous plait monsieur. Hij gaf, ook weer op zeer verstrooide wijze, te kennen dat we konden instappen en haalde daarna het grote stratenboek van Parijs tevoorschijn. Driftig bladerend en mompelend maakte hij voor zichzelf een plan de campagne en reed in elk geval al de goede richting uit. Halverwege vroeg hij nogmaals het adres en hoe dichter bij Nanterres, hoe vaker hij ons vroeg welke kant hij nu op moest. Gelukkig konden we ons nog redelijk oriënteren en hem de weg wijzen, anders was het maar de vraag of we weer in ons hotel terechtgekomen waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten