Dat klinkt best filosofisch. Misschien is het dat ook wel. Ik had vanmiddag een principe-afspraak in Amsterdam met 3 dames die ik, los van elkaar, alledrie slechts alleen van Twitter ken. Alledrie hielden de afspraak steeds nog een beetje onder voorbehoud. Eén afspraak werd pas vanmiddag concreet. En net zo makkelijk telefonisch een uur later weer afgezegd wegens toch niet zoveel zin. Thuisgekomen las ik op Twitter (nee ik loop niet de hele dag met mijn mobiel voor mijn neus) dat de andere 2 dames ook niet gingen opdagen, eentje wegens gezondheidsproblemen en nummer drie zonder reden. Hoeft ook niet. Kan allemaal gebeuren en er zijn ongetwijfeld goede redenen voor geweest. Maar zo liep ik dus met een aangekleed-gaat-uit-en-ik-zou-nu-in-de-kroeg-etc-teleurgesteld zieltje onder de arm door de zonnige maar knetterdrukke straten van Amsterdam. En het oude gezegde 'Eenzaam maar niet alleen', ja, dat was ik even vanmiddag.
Ik heb wat troostaankopen gedaan onderweg en zit nu naar Rinsma te luisteren die onder zijn alias Simon de Wit ploatjes zit te draaien op
Radio Release. Dan drink ik thuis wel op de vriendschap. Maar dan wel op echte vriendschap.
Op vrijwel alle bruggen van Amsterdam hangen lovelocks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten